هوشیاری خود را از دست ندهید.

شما مانند ربات شده اید. شما به راندن اتومبیل ادامه میدهید، سیگار میکشید، با دوستتان صحبت میکنید، و به هزار و یک فکر در درون خود فکر میکنید.
اکثر تصادفات به این خاطر اتفاق می افتد. انسانهای بیشتری هر ساله در اتومبیل، قطار، هواپیما کشته میشوند تا در جنگ.

آدولف هیتلرممکن است آنقدر انسان نکشته باشد که هر ساله توسط رفتارهای مکانیکیِ انسان، کشته میشود.
اما شما چه کار میتوانید بکنید؟ این کل شیوۀ زندگی شماست. شما اینگونه زندگی میکنید. شما غذا میخورید، اما به سادگی غذا را در درون انباشته میکنید. شما هیچ توجهی به آنچه میخورید نمیکنید.

شما با همسرتان عشقبازی میکنید، اما حتی چهرۀ او را نمیبینید. بسیار غیرحساس شده اید و فقط به ادا و اطوار خالی ادامه میدهید که هیچ اهمیت و معنایی ندارند.
آنها نمیتوانند هیچ معنایی داشته باشند مگر اینکه شما کاملا هشیار باشید.

این نور آگاهی است که چیزها را با ارزش
و جذاب میکند. آنگاه چیزهای کوچک دیگر کوچک نیست. هنگامی که انسانی با هشیاری، حساسیت و عشق یک ماسۀ معمولی را در ساحل لمس میکند، آن ماسه، الماس کوه نور میشود. و اگر شما الماس کوه نور را در حالت ناآگاهیتان لمس کنید، آن فقط یک ماسۀ معمولی است و حتی آن هم نیست.

زندگی تان به همان اندازه ای که هشیاری دارید، عمق و معنا دارد. حال مردم در سراسر جهان میپرسند معنای زندگی چیست؟ البته معنا از دست رفته است. چونکه شما راهِ یافتنِ معنا را گم کرده اید. و راه، آگاهی و هشیاری است. این باارزشترین گنجینۀ اوست.
شما هر کاری که میکنید تقریباً مکانیکی انجام میدهید. باید خودتان را از خودکار بودن خارج کنید. کل مفهوم مراقبه همین است: روند خارج شدن از خودکار بودن و انجام کارها در آگاهی و هوشیاری