انتخاب همسر

باید بدانید که دو جا آدم‌ها هر چقدر هم در نقاب‌زدن و نقش بازی کردن ماهر باشند، ماهیت واقعی خود را نشان می دهند؛ یکی در زمان استرس و یکی در زمانی که منافع مشترک مطرح است.
اگر این دو نکته را بدانیم، در دوران آشنایی ، نامزدی و عقد احتمال آسیب، بسیار کمتر می‌شود.
برای روشن شدن این مساله مثالی می‌زنم؛ گاهی می‌گوییم فردی قوی است و اعتماد به نفس زیادی دارد ولی در زمان امتحانی مثل رانندگی، می‌بینیم آنچنان خود را می‌بازد و ضعف نشان می‌دهد که غیرقابل باور است.

در این صورت می‌توانیم بفهمیم واقعا آنچه وانمود می‌کند، نیست یا گاهی می‌بینیم آقایی خود را بسیار عاشق‌پیشه نشان می‌دهد و مدام ابراز احساسات می‌کند اما وقتی صحبت از تعیین مهریه معقول یا واگذاری حق طلاق و... می‌شود، رابطه را دچار تنش یا کاملا قطع می‌کند!

پس یادتان باشد اگر بتوانید از این دو راهکار (استرس و طرح منافع مشترک) استفاده کنید، خیلی راحت می‌توانید تا حد زیادی پشت نقاب طرف مقابل تان را ببینید.

خیلی‌ها بعد از ازدواج می‌گویند همسرمان خیلی فرق کرده، در صورتی که واقعیت این است که او فرق نکرده، بلکه حالا نقاب‌ها کنار رفته و آنها نتوانسته‌اند قبل از ازدواج همدیگر را خوب بشناسند.

ازدواج پدیده ای است که همیشه برای بشر هیجان انگیز زیبا جلوه کرده است و در این میان در پاسخ به نیازهای بشر همیشه ازدواج توان پاسخگویی داشته است و توانسته است نیازهای جنسی و عاطفی را در کنار هم در حد قابل قبولی برآورده کند.
در این میان نحوه ازدواج و طریقه انتخاب شریک زندگی خود امر بسیار مهمی در مقوله ازدواج بوده است که در صورت تصمیم نادرست معمولاً مشکلات فراوانی را برای اشخاص ایجاد کرده و در نهایت آن مشکل منجر به طلاق و جدایی شده است که طلاق خود میتواند علت العلل بسیاری از ناراحتی ها و روان رنجوری ها باشد.
برای یک انتخاب درست در زمینه ازدواج باید بتوان با آگاهی از نگاه خود نسبت به ازدواج و نیز توانایی ها امیال و علایق شخصی خویش به یک تصمیم درست رسید به نحوی که طرف مقابل هم خوانی بسیار زیادی با این موارد ذکر شده باید داشته باشد. در ازدواج های سنتی معمولاً این همخوانی از قبل موجود نبود ولی که بشر یاد گرفت که برای بقا نیاز به این مهم وجود دارد بنابراین به مرور و در طول زندگی مشترک زن و شوهر معمولا توانستند خود را بر اساس معیار های طرف مقابل تطبیق بدهند. البته در عصر و زمانی جدید به گمان من این مهم دیگر امکان پذیر نیست و بهتر است که این امر قبل از ازدواج و به طریق انتخاب همسر آگاهانه صورت بگیرد و بیشتر مسئله قبل از ازدواج حل گردد زیرا شرایط موجود در جامعه های مدرن امکان این مطابقت سازی را از زوجین ستانده است.
اما چگونه در انتخاب همسر می توانیم به بهترین نحو عمل کرده و شرایط تطبیقی را در مورد معیارها و ملاک های دوطرف به جا بیاوریم؟
این خود سوالی است که پاسخگوی آن بیشتر از نیاز به نظریه پردازی در طلب ابزار سازی می باشد یعنی به نحوی باید از ابزار های بشری در خدمت انتخاب همسر استفاده گردد تا بتوان در یک جامعه آماری بزرگ در زمینه همسریابی به انتخاب صحیح دست یافت.
سایت های همسریابی قسمتی از این اندیشه می تواند باشد به نحوی که با در اختیار گرفتن یک جامعه آماری بالا به دلیل گسترده بودن فضای مجازی و جستجوی آسان در آن به تصمیم مناسب رسیدن را سخت و آسان می کند.
اما در این میان تنها استفاده از سایت همسریابی نمی‌تواند ممنوع بوده و بدون اشکال مراحل بالا را طی نمود بلکه باید به این امر فکر کرد که در هر زمینه ای می تواند نقطه ضعف ها و جاهایی برای سوء استفاده وجود داشته باشد.
سوء استفاده هایی که می تواند به بهانه ازدواج منجر به بسیاری از مسائل غیر اخلاقی گردد که باید به نحوی تدابیری اندیشیده تا از این مقولات در حضر بود.
آنگونه که در تحقیقات خویش بدان دست یافته ایم بسیاری از افراد در استفاده از یک ابزار در وهله اول استفاده درست از آن را آموزش می بینند و بدان عمل می کنند ولی که بر اساس شرایط موجود می توان استفاده های نامناسب از یک ابزار نیز رسید که همه کاربران هیچ‌گاه این کار را انجام نمی‌دهند ولیکن وجود دارند کسانی که نگاه غیر اخلاقی خویش را در سوء استفاده از چنین سایت ها و امکاناتی به کار می گیرند،
پس در وهله اول باید آگاه سازی مناسب کاربران نسبت به سوء استفاده هایی که می توانند از این طریق از آنها انجام بگیرد اقدام نمود و در نوبت بعدی ابزار های محافظتی و نظارتی را تقویت نمود و در نوبت آخر پیگیری های درستی نسبت به جرم های انجام گرفته و مجازات خاطیان انجام داد،در این صورت شاید سایت همسریابی چه برای ازدواج های دائم و چه برای ازدواج های موقت از محلی برای بی اخلاقی ها تبدیل به جایی مناسب برای امکان ازدواج انتخاب همسر باشد. شیدایی سایت همسریابی

اول عاشق شویم یا اول ازدواج کنیم؟

با عشق ازدواج کردن بهتر است یا بر اساس عقل؟ به نظر شما کدام رابطه عمر طولانی تری دارد و رضایتمندی بیشتر؟

امروز حتی تصورش هم سخت است؛ اینکه سر سفره عقد بنشینی بدون اینکه بدانی کسی که کنارت نشسته، چه شکلی است. اینکه فقط بدانی جنسش مخالف تو است و قرار است بقیه روزهای عمرت را کنارش بگذرانی؛ همین!

نه سن و سال، نه شغل، نه علاقه‌ها و سلیقه و نه هیچ چیز دیگر! قدیم‌ترها ازدواج با این شیوه کاملا طبیعی بود و این خانواده‌ها بودند که برای فرزندان‌شان همسر انتخاب می‌کردند و به تنها چیزی که فکر نمی‌کردند، عشق و علاقه فرزندشان بود. آنها معتقد بودند علاقه بعد از ازدواج به وجود می‌آید، اما امروز بسیاری از جوان‌ها تا عاشق نشوند، به ازدواج فکر هم نمی‌کنند! واقعا کدام شیوه برای تشکیل زندگی درست‌تر است؛ شروع یک زندگی عاشقانه یا شروع زندگی به امید عاشقانه شدن؟

برای ازدواج، حتما باید عاشق بود؟

مطالعات نشان داده زوج‌های متاهل یکی از تفاوت‌های اساسی خود را با افراد مجردی که یک شریک جنسی ثابت دارند، عشق بزرگ‌تر و رابطه عاشقانه متقابل یا دوطرفه می‌دانند و در رابطه عاشقانه پیش از ازدواج خود ناامیدی کمتری را احساس کرده‌اند. عشق شدیدتر لزوما با خوشحالی و رضایت بیشتر پس از ازدواج همراه نیست، اما با پایدار ماندن این رابطه مرتبط است. البته ممکن است هرچه افراد عشق بیشتری را تجربه کنند، احساس شادمانی بیشتری هم داشته باشند. پس عاشق بودن و عاشقانه زندگی کردن اثر مطلوب و شناخته‌شده‌ای بر ازدواج دارد.

عشق ضامن خوشبختی است؟

رابرت استرنبرگ، روان‌شناس آمریکایی، در یکی از نظریه‌های معروف خود که به نام «مثلث عشق» مشهور است، برای عشق سه رأس معرفی می‌کند که «صمیمیت»، «کشش جنسی» و «تعهد» هستند.

هر نوع ترکیبی از این سه رأس را می‌توان یک رابطه عاشقانه دانست. به‌شکلی قراردادی، ما رابطه‌ای را که فقط صمیمیت داشته باشد (و نه کشش و تعهد)، «دوستی» ساده می‌دانیم. کشش جنسی به‌تنهایی نوعی عشق را پدید می‌آورد که معادل «شیدایی و نابخردی» است و تعهد تنها «عشق پوچ» نام دارد. پس برای ازدواج که یک رابطه طولانی‌مدت است، به چیزی بیش از یک یا دو جزء فقط نیاز داریم.

«عشق‌های رمانتیک» فاقد جزء تعهد هستند و احتمالا دوام نمی‌آورند.
«عشق‌های ترحم‌آمیز» جزء شهوت را ندارند و در نتیجه ممکن است در آینده با رضایت چندانی در ازدواج همراه نباشند.
«عشق‌های سراب‌گونه» هم فاقد جزء صمیمیت هستند و به خواستگاری یا نامزدی عجولانه‌ای منجر می‌شود که در آنها تصور بر این است که تعهد بر پایه شور و کشش جنسی بنا خواهد شد و نیازی به صمیمیت نیست. از سوی دیگر، عشق‌های شورانگیز پیش از ازدواج ممکن است به‌جای آنکه یک رابطه صمیمانه را نشان دهند و تعهد آینده را پیشگویی کنند، نشان‌دهنده آشفتگی‌های روانی مانند اختلالات خلقی، اختلال انطباقی (برقراری یک رابطه جدید برای جبران فقدان یا ناخشنودی پیش‌آمده که در آن صمیمیت ابرازشده از سوی طرف مقابل به‌صورت اغراق‌آمیزی تصور می‌شود) و اختلالات شخصیت (مانند اختلالات شخصیت مرزی که از جمله با رفتارهای ناگهانی، فکر نشده اما زودگذر و ناپایدار مشخص می‌شود) باشند.

عشقی که نمایانگر «آرمانی‌سازی» معشوق است و در آن عاشق به معشوق معنایی خداگونه می‌دهد، به احتمال بسیار با فرایند مخرب «ارزش‌زدایی» دنبال می‌شود. فرد عاشق، معشوق خود را کامل و بی‌نقص می‌داند و او را تنها کسی تصور می‌کند که قرار است بدبختی‌های زندگی را بزداید و او را به خوشبختی و سعادت برساند. با اولین اشتباه معشوق، این مقام مقدس و معصومانه از او گرفته می‌شود و معشوق گرگی دانسته می‌شود که در لباس گوسفند نمایان می‌شود و تنها هدف او تصاحب عواطف و دارایی‌های عاشق بوده است! به این معنی باید روی عشق‌های شدید پیش از ازدواج تامل کرد. توصیه اکید در چنین مواردی مشاوره با یک روان‌پزشک یا روان‌شناس مجرب است.

«عشق» به تنهایی کافی نیست
همان‌طور که گفتم، عشق پیش از ازدواج به هیچ‌وجه سلامت ازدواج و خوشبختی زوج را تضمین نمی‌کند اما در عین حال، اگر کور و افراطی نباشد، می‌تواند به احساس شادی و رضایتمندی در ازدواج منجر شود. از طرف دیگر، ازدواج با کسی که فرد او را دوست ندارد، خطرناک است و تضمینی وجود ندارد که پس از ورود به زندگی مشترک «عاشق» همسر خود شود. ممکن است کسی به شریک زندگی خود عادت کند، اما لزوما او را دوست نخواهد داشت. از سوی دیگر، باید بدانیم برای یک ازدواج موفق عشق کافی نیست و خصوصیات متعدد دیگری مانند توافق خصوصیات شخصیتی، توانایی‌های جسمی، روانی، عقلی، مالی و شغلی، سازگاری خانواده‌ها از نظر فرهنگ، تحصیلات و طبقه اجتماعی-اقتصادی، نیازها و اهداف مشترک یا هم‌راستا و حتی تفریحات مشترک باید در نظر گرفته شود.

نه سنتی، نه مدرن!

نسل امروز باید تعادلی بین زندگی سنتی و دنیای مدرن پیدا کند و دستیابی به این تعادل گاه بسیار دشوار است. خانواده‌ها باید بدانند آنکه قرار است این زندگی مشترک جدید را تاب بیاورد و فراتر از آن، احساس خشنودی، خوشحالی و رضایت کند، فرزند آنهاست، نه خود آنها. جوانان هم باید بدانند از تجربه و صلاحدید پدران و مادران بی‌نیاز نیستند و قرار نیست به‌خاطر یک رابطه هیجانی و احساس به تمام قداست و پشتوانه خانوادگی که هویت آنها را دربردارد و تضمین‌کننده حمایت‌های آینده است، پشت کنند. متاسفانه گاهی شاهد تهدیدهای والدین یا فرزندان در مقابل یکدیگر هستیم. چنین مسائلی نتیجه‌ای جز نارضایتی هر دو طرف (هم والدین و هم فرزندان) را دربرندارد و محبت، صمیمیت و یکپارچگی خانواده را تهدید می‌کند.

شاید افراد تصور کنند دلیل ندارد عاشق همسرشان باشند و همین‌که احترام و علاقه‌ای نسبی بینشان باشد، کافی خواهد بود! اما همان‌طور که عشق برای خوشبختی و رضایت از رابطه زناشویی کافی نیست، نمی‌توان امید داشت رابطه‌ای که فقط بر پایه احترام و علایق سطحی است، دوام داشته باشد. اگرچه ممکن است به‌دلیل برخی ملاحظات مانند تابوی خانوادگی، اجتماعی و سنتی طلاق یا ترس از تنها ماندن یا احساس ناتوانی در اداره زندگی به‌تنهایی و گاه به‌خاطر وجود فرزندان، چنین روابطی «تحمل» شود.

منبع: نوعروس دات کام

جست‌و‌جوی همسر خوب در اینترنت
مدتی پیش خبر فعالیت یک سایت همسریابی مشکوک در فضای اینترنت پخش شد و باعث شد تا این موضوع قدیمی یک بار دیگر سر زبان‌ها بیفتد. این سایت که البته با شعار ترویج ازدواج موقت راه اندازی شده بود، عملکردی عجیب داشت؛ آنقدر که مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بلافاصله موضوع مجوز داشتن این سایت را تکذیب کردند.
اما همین موضوع بهانه خوبی است تا به این مسئله بپردازیم که آیا می‌توان در میان وب‌سایت‌های اینترنتی به دنبال همسر گشت؟
بنگاه های همسریابی اینترنتی این روزها سر‌و‌کله‌شان در صفحات وب بیشتر از گذشته پیدا می شود. «ازدواج آگاهانه ‌حق ‌شماست»، «در کمتر از یک هفته مناسب‌ترین همسر دنیا را به شما معرفی خواهیم کرد»،‌«روش‌های نوین در ازدواج» و ‌«شیوه علمی در ازدواج هدفمند» و «حضور تمام وقت کارشناسان مجرب در موسسه» از شعارهایی است که مراکز همسر یابی اینترنتی برای جذب مخاطب استفاده می کنند تا هم بتوانند آمار بازدید کنندگان از سایت را بالاتر ببرند و هم با حق عضویتی که دریافت می کنند حساب های بانکی خود را بیش از گذشته پر و پیمان کنند.
حق عضویت در سایت های همسر یابی از 50 هزار ریال شروع و تا 800 هزار ریال عضویت برای دو ماه متفاوت است. البته اگر در این مدت همسر مناسب خود را در این سایت ها پیدا نکردید برای حق شارژ مجدد عضویت باید معادل مبلغ اولیه را پرداخت کنید.
بر اساس اساسنامه بیشتر این مراکز، در صورتی که موفق به ازدواج با فرد مورد علاقه خود شدید نیز باید برای گذر از مراحل مختلف مثل صحبت‌های اولیه دو‌طرف و مشاوره با کارشناسان(البته اگر کارشناسی باشد)‌ باید مبالغی از 500 هزار تا 950 هزار ریال را پرداخت کنید.
این موسسات معمولا روش های کاری شبیه به هم دارند، تهیه بانک اطلاعاتی که بر اساس عکس داوطلبان تنظیم شده و ترتیب دادن ملاقات بین داوطلبان و البته «همسان گزینی» از شعارهایی است که این مراکز به هیچ عنوان از آن کوتاه نمی آیند، چرا که به گفته آنها این روش بسیار پر‌مشتری است و طی سال‌های گذشته جواب خود را پس داده؛ چرا که داوطلبانی که به این مراکز مراجعه می کنند در مرحله نخست اصرار بر «هم کفو بودن» دو طرف و انتخاب همسری «همسان» دارند.
گفته می شود هیچ کدام از این سایت‌های همسر یابی مجوز ندارند اما کافی است نگاهی به صفحات نیازمندی اینترنتی مراجعه کنید. آن گاه با انبوهی از آگهی ها و آدرس های وبی مواجه می شوید که خبر از فعالیت آنها در زمینه همسریابی می دهد. این درحالی است که تعدادی از این سایتها از ثبت شدن سایت خود در ستاد ساماندهی پایگاه های اینترنتی خبر می دهند، موضوعی که به گفته محمد صادق افراسیابی، مسئول ستاد ساماندهی پایگاه های اینترنتی و خبرگزاری های غیر دولتی کذب است.
به گفته او، ثبت سایت های همسر یابی در این ستاد ممنوع است و تنها پایگاه‌هایی می‌توانند مجوز فعالیت دریافت کنند که فعالیت آنها از نظر وزارت ورزش و جوانان بلامانع تشخیص داده شود.
اما کامبیز نوروزی، وکیل دادگستری، با اشاره به اصل کلی آزادی، این‌گونه فعالیت‌ها را شامل منع قانونی نمی‌داند و می‌گوید: «با توجه به اصل کلی آزادی، اصل بر جواز است؛ مگر این‌که خلافش ثابت شود.
آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به استفتائی نظر خود را پیرامون همسریابی اینترنتی بیان کردند: «تا آنجا که اطلاع داریم تاکنون افراد یا گروه های متعددی اقدام به این کار کرده‌اند، بعضی موفق بوده‌اند و بعضی با مشکلات مواجه شده‌اند. ولی به هر حال اگر این کار زیر نظر افراد مطمئن و با رعایت تمام شئونات اسلامی و اخذ مجوز از مقامات ذی صلاح صورت گیرد، کار خوبی است و ممکن است جلوی بسیاری از مشکلات ازدواج‌ها را بگیرد، اما با توجه به ظرافت و حساسیت های مسئله، نیاز به برنامه ریزی دقیق دارد‌.»
در قانون ما هیچ اشاره‌ای درباره غیر‌قانونی‌بودن فعالیت این وب‌سایت‌ها ‌یا حتی بنگاه‌های همسریابی وجود ندارد. بنابراین هیچ دلیلی برای غیرقانونی‌بودن فعالیت آنها نداریم.»
وی در باره مناسب بودن این سایت‌ها برای همسر یابی جوانان می‌گوید: «جامعه امروز ما درگیر مجموعه‌ای از مشکلات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که در مسائل جوانان بازتاب پیدا می‌کند. نگاهی که در ایران نسبت به مسائل جوانان وجود دارد، نگاه ریشه‌ای و درستی نیست و آن را از مسائل جامعه منفک می‌بینند.پس ‌پیداکردن ریشه این مسائل لازم به نظر می‌رسد. باید ببینیم چه بر سر جوانان آمده که در وب‌سایت‌ها و در یک جامعه مجازی به دنبال شریک زندگی‌شان می‌گردند.
ازدواج سنتی زیباترین نوع ازدواج است
دکتر سیما فردوسی پور، روانشناس با اشاره به این نکته که راه اندازی مراکز همسریابی باید تخصصی باشد، به تهران امروز می گوید:‌ «در صورتی که در این مراکز از کارشناسان و متخصصان امر ازدواج استفاده نشود، مراجعه افراد سود جو و فرصت طلب به این مراکز و انجام رفتارهای نا‌به‌جا می‌تواند پیامدهای ناگواری را برای خانواده، جامعه و جوانان به همراه داشته باشد.»

وی رسیدن به بلوغ دینی، فکری، اجتماعی و فرهنگی را لازمه یک ازدواج مناسب و آگاهانه عنوان کرده و می گوید:«‌ انجام مدیریت مناسب در زندگی خانوادگی از طرف زن و مرد و قبول مسئولیت‌های زندگی از طرف آنها یکی از علائم بلوغ برای ازدواج است.» به عقیده وی: «زیباترین نوع ازدواج ازدواج‌های سنتی است.

اما در سال‌های اخیر ازدواج‌های غیر سنتی در جامعه رواج پیدا کرده و گاهی فرزندان بدون کسب اجازه از والدین اقدام به تشکیل خانواده می‌کنند که مطمئنا این ازدواج‌ها خیلی زود به جدایی منجر می‌شود.»
حضور خانواده در تمامی مراحل از ثبت درخواست تا احتمال ازدواج بین دو جوان از دیگر نکاتی است که فردوسی پور به آن اشاره کرده و می‌گوید: ‌« حضور خانواده در تمام مراحل حضور تا ازدواج در مراکز همسریابی باعث می شود تا مشکلاتی که ممکن است در این مراکز و در اثر آشنایی دو جوان به وجود بیاید، کمتر شود اما در صورتی که خانواده ها اطلاعی از حضور جوانانشان در این مراکز نداشته باشند مشکلات متعددی برای خانم‌ها و دخترانی که به این مراکز مراجعه می‌کنند به وجود می‌آید.»



حضور مشاوران و روانشناسان موضوع دیگری ‌است که فردوسی پور به آن اشاره کرده و می‌گوید:‌ «در این مراکز باید مشاوران و روانشناسان وجود داشته باشند که از لحاظ علمی موضوع را بررسی کنند و ببینند دو نفری که قرار است با هم ازدواج کنند صلاحیت ازدواج با هم را دارند یا نه؟»

منبع: روزنامه تهران امروز

روانشناسی ازدواج بالا بردن آگاهی و توانایی در رابطه با انتخاب همسر مناسب را پیش از ازدواج، برای انتخابی درست و هوشمندانه ضروری می‌داند.
یکی از روانشناسانی که در زمینه روانشناسی ازدواج بسیار کار کرده‌است باربارادی آنجلس می‌باشد. وی کتاب‌های بسیاری در رابطه با روانشناسی ازدواج به چاپ رسانده و سمینارهای زیادی را در این رابطه برگزار کرده‌است. در ادامه به ویژگی‌هایی اشاره می‌کنیم که از نظر باربارادی آنجلس لازم است در همسر آینده خود به دنبال آن باشید.

تعهد به رشد شخصی
روانشناسی ازدواج می‌گوید مهم است کسی را پیدا کنید که نه تنها به بزرگ شدن و رشد شخصی علاقه‌مند است بلکه در این راستا کاری نیز صورت می‌دهد. بسیاری از مردم در حد صحبت کردن به بهبود و ارتقا شخصی می‌پردازند. هنگامی که همسرتان با هدف گذاری در زندگی خود و نیز رسیدن به آنها از ترک سیگار گرفته تا صبور شدن در برابر شما و یا اعتماد به نفس خود را بالا بردن و ... به خود انگیزه می‌بخشد به او احترام خواهید گذاشت و به او اعتماد خواهید کرد .
سوالاتی که می‌توانید در رابطه با تعهد به رشد شخصی از همسرتان بپرسید:
ظرف ده سال گذشته در رابطه با عواطف و احساسات خود چه چیزی را آموخته‌اید؟ این آموخته‌ها چه تغییراتی را در شما ایجاد کرده؟
از روابط گذشته خود چه چیزی آموخته‌اید؟ در روابط فعلی خود تا چه حد متفاوت عمل می‌کنید؟
بزرگ‌ترین نقاط ضعف شما کدامند و فکر می کنید منشا آنها چیست؟
هنگامی که در گذشته دچار بحران می‌شدید از چه منابعی کمک می‌گرفتید؟ (کتاب، مشاوره، روانکاوی و...). آیا مفید واقع می‌شدند؟
ظرف پنج سال آینده می‌خواهید چه تغییراتی کرده باشید؟ خصوصیاتی که مایلید واجد آن باشید یا از آن رهایی یابید چیست؟

باز بودن روحی و احساسی
از نظر روانشناسی ازدواج چنانچه همسرتان نتواند احساسات خود را با شما در میان بگذارد، آمادگی یک رابطه صمیمی را ندارد. او در واقع باید دارای سخاوت احساسی باشد. کسانی که از لحاظ احساسی خسیس هستند عملا شما را وادار می‌کنند که از آنها گدایی عشق کنید. باز بودن احساسی یک فرد عملا کلید قلب او را به شما می‌دهد.
سوالاتی که می‌توانید در این رابطه از او بپرسید:
آیا در هنگام بیان احساسات خود با کسانی که دوستشان دارید راحت هستید؟ در حال حاضر در زندگی خود به چه کسی می‌گویی «دوستت دارم»؟
صحبت درباره چه احساساتی بیش از بقیه برایتان مشکل و یا بیش از بقیه ساده است؟ آیا این موضوع با گذشت زمان تغییری می‌کند؟
معمولا چه وقت از احساسات خود با دیگران صحبت می‌کنید؟ پس از این کار چه احساسی دارید؟
آیا فکر می‌کنید که عدم توانایی‌تان در بیان احساسات، در روابط شما سبب مشکلاتی شده باشد؟
چنانچه از همسر قبلی‌تان بپرسیم که آیا از لحاظ روحی و احساسی باز هستید یا خیر، چه خواهد گفت؟
صداقت
صداقت درستی و قابل اعتماد بودن از منظر روانشناسی ازدواج از ضروری‌ترین اجزای یک رابطه سالم هستند. دانستن این که می‌توانید بر روی همسر خود حساب باز کنید حس امنیت فوق العاده ای به شما خواهد داد چرا که او در همه حال با شما صادق است .
آثار دراز مدت عشق ورزیدن به کسی که به او اعتماد کامل ندارید برای اعتماد به نفس شما و رابطه تان مخرب خواهد بود. یکی از مخرب‌ترین راه‌هایی که زوجین می‌توانند عشق شور حرارت رابطه خود را بکشند و صمیمت را از بین ببرند باز گو نکردن حقیقت است. پیدا کردن یک همسر صادق به معنای جست و جوی کسی ست که : با خود، دیگران و شما صادق باشد.
برخی از نشانه‌های صادق بودن عبارت است از:
هیچ قسمتی از شخصیت خود را از شما پنهان نخواهد کرد.
این طور نیست که برای دفاع از خود، فقط چیزی را به شما بگوید که شما دوست دارید.
بدون اینکه مجبور باشید با سیاست و یا زور حقیقت را از او بیرون بکشید، خودش تمامی حقیقت را با شما در میان خواهد گذاشت.
اهل بازی کردن روانی نیست. بازی هایی نظیر: حدس بزن (احساساتم را به تو نمی گویم و تو مجبوری حدس بزنی)، حسود شو(تنها چیزهایی که حسادتت را بر می‌انگیزد به تو می‌گویم تا بدین ترتیب احساس کنترل و برتری کنم) و... تمامی این بازی‌ها با بی صداقتی سر و کار دارند.

روانشناسی ازدواج، سوالات روانشناسی ازدواج، مشاوره ازدواج، روانشناسی قبل از ازدواج

پختگی و مسئولیت پذیری
اگر شخصی که قرار است همسر شما شود به پختگی و مسئولیت پذیری نرسیده باشد احساس خواهید کرد که بیشتر یک بچه را به فرزند خواندگی گرفته‌اید تا اینکه معشوقی را برای خود یافته باشید.
برخی از نشانه‌هایی که دال بر پختگی و مسئولیت پذیری طرف مقابل است عبارت است:
او می‌تواند از خود خوب مراقبت کند (برای خود پول کافی در بیاورد، خوب تغذیه کند، مکان زندگی خود را تمیز نگه دارد و....)
او مسئولیت پذیر است (به وعده های خود عمل می کند، فراموش نمی کند و...)
او واجد حس احترام است (برای حریم شخصی خود و دیگران احترام قایل است و...)

اعتماد به نفس
یکی از بزرگترین اشتباهاتی که به هنگام انتخاب همسر می‌کنیم توجه به این موضوع است که چقدر ما را دوست دارد و چه رفتاری با ما دارد به جای آنکه دقت کنیم که با خودش چه رفتاری دارد.
روانشناسی ازدواج می‌گوید هر چه اعتماد به نفس طرف مقابلتان بهتر باشد رابطه تان قوی تر خواهد بود بنابراین مهم است که به دنبال نشانه‌هایی باشیم که حاکی از اعتماد به نفس بالای یک شخص باشد :
او به آنچه هست افتخار می کند
او به خودش آسیب نمی رساند و به خوبی از خود مراقبت می کند.
او به دیگران اجازه نمی دهد با او بد رفتاری کنند.
اعتماد به نفس واقعی خود را در عمل نیز نشان می‌دهد و به ما انگیزه می‌دهد که ریسک کنیم، رویاهایمان را تعقیب کنیم و فراتر از منطقه امن خود قدم بگذاریم .
سوالاتی که در رابطه با اعتماد به نفس می توانید از همسر/ نامزد خود بپرسید:
به چه چیزی بیش از هر چیز دیگر در زندگی خود افتخار می‌کنید؟ (توجه داشته باشید که به راحتی چیزی برای گفتن پیدا می‌کند یا خیر)
در گذشته از لحاظ احساسی و روحی چه بدرفتاری‌هایی را از جانب دیگران با خود تحمل کرده‌اید؟ آیا باز هم آنها را تحمل خواهید کرد؟
چه کارهایی انجام می‌دهید که نشانگر عشق و توجه شما نسبت به خودتان است؟ (حمام در وان پر از کف، ماساژ، تعطیلات ویژه و...)
بدترین عادتهایتان در رابطه با سلامتی و زندگی کدامند؟
چه ریسک‌هایی تا به حال در زندگی خود کرده‌اید؟ آخرین ریسکی که کردید چه بوده‌است؟ آیا مواردی بوده‌اند که از ریسک کردن خودداری کرده باشید؟

نگرش مثبت در زندگی
طبیعتا آدم‌های منفی روابطی منفی و آدم‌های مثبت روابطی مثبت می‌آفرینند توجه داشته باشید که آدم‌های منفی اجازه می‌دهند که ترس و نگرانی آنها را اداره کند. به آینده بدبین هستند. به آسانی به کسی اعتماد نمی‌کنند. ولی آدم‌های مثبت همیشه بر روی پیدا کردن راه حل تمرکز می‌کنند. موانع را به فرصت و سختی‌ها را به درس‌هایی سازنده بدل می‌کنند. به توانایی‌های خود در بهبود شرایط و اوضاع اعتماد دارند. خوشبین هستند و باور دارند که اوضاع را همیشه می‌توان بهتر کرد. به همین دلیل در مباحث روانشناسی ازدواج ذکر شده است که با کسی ازدواج کنیم که نگرشی مثبت به زندگی دارد. عشق یک نیروی مثبت است، بدین معنا که در فضایی مثبت رشد خواهد کرد و در فضای منفی پژمرده خواهد شد.
سوالاتی که در رابطه با نگرش مثبت و مثبت اندیشی در زندگی می‌توانید از همسر/ نامزد خود بپرسید:
آیا احساس می‌کنید که مردم اساسا «خوب» هستند یا اساسا « بد» هستند؟
هنگامی‌که به یکباره مشکلات زیادی برایتان به وجود می‌آید، عکس العمل تان چیست؟ چه ذهنیاتی به سراغتان می‌آید؟ مثالی بزنید.
مهمترین درس‌هایی که در زندگی در رابطه با درد و رنج آموخته‌اید کدامند؟
آیا باور دارید که شرایط و اوضاع همیشه به بهترین نحو ممکن تمام می‌شود؟ صرف نظر از اینکه پاسخ‌تان مثبت است یا منفی، توضیح دهید که چرا؟
چنانچه قرار باشد به بچه‌هایتان دلیل این که «چرا دنیا این گونه است» را توضیح دهید، چه خواهید گفت؟
انتخاب همسر مناسب یکی از مهمترین تصمیمات زندگی هر فرد است. مشاوره و روانشناسی ازدواج می‌تواند شما را در این راه کمک کند.
سمیه قندهاری - گروه روانشناسی ستاره


منبع : ستاره