همسریابی

باید بدانید که دو جا آدم‌ها هر چقدر هم در نقاب‌زدن و نقش بازی کردن ماهر باشند، ماهیت واقعی خود را نشان می دهند؛ یکی در زمان استرس و یکی در زمانی که منافع مشترک مطرح است.
اگر این دو نکته را بدانیم، در دوران آشنایی ، نامزدی و عقد احتمال آسیب، بسیار کمتر می‌شود.
برای روشن شدن این مساله مثالی می‌زنم؛ گاهی می‌گوییم فردی قوی است و اعتماد به نفس زیادی دارد ولی در زمان امتحانی مثل رانندگی، می‌بینیم آنچنان خود را می‌بازد و ضعف نشان می‌دهد که غیرقابل باور است.

در این صورت می‌توانیم بفهمیم واقعا آنچه وانمود می‌کند، نیست یا گاهی می‌بینیم آقایی خود را بسیار عاشق‌پیشه نشان می‌دهد و مدام ابراز احساسات می‌کند اما وقتی صحبت از تعیین مهریه معقول یا واگذاری حق طلاق و... می‌شود، رابطه را دچار تنش یا کاملا قطع می‌کند!

پس یادتان باشد اگر بتوانید از این دو راهکار (استرس و طرح منافع مشترک) استفاده کنید، خیلی راحت می‌توانید تا حد زیادی پشت نقاب طرف مقابل تان را ببینید.

خیلی‌ها بعد از ازدواج می‌گویند همسرمان خیلی فرق کرده، در صورتی که واقعیت این است که او فرق نکرده، بلکه حالا نقاب‌ها کنار رفته و آنها نتوانسته‌اند قبل از ازدواج همدیگر را خوب بشناسند.

ازدواج پدیده ای است که همیشه برای بشر هیجان انگیز زیبا جلوه کرده است و در این میان در پاسخ به نیازهای بشر همیشه ازدواج توان پاسخگویی داشته است و توانسته است نیازهای جنسی و عاطفی را در کنار هم در حد قابل قبولی برآورده کند.
در این میان نحوه ازدواج و طریقه انتخاب شریک زندگی خود امر بسیار مهمی در مقوله ازدواج بوده است که در صورت تصمیم نادرست معمولاً مشکلات فراوانی را برای اشخاص ایجاد کرده و در نهایت آن مشکل منجر به طلاق و جدایی شده است که طلاق خود میتواند علت العلل بسیاری از ناراحتی ها و روان رنجوری ها باشد.
برای یک انتخاب درست در زمینه ازدواج باید بتوان با آگاهی از نگاه خود نسبت به ازدواج و نیز توانایی ها امیال و علایق شخصی خویش به یک تصمیم درست رسید به نحوی که طرف مقابل هم خوانی بسیار زیادی با این موارد ذکر شده باید داشته باشد. در ازدواج های سنتی معمولاً این همخوانی از قبل موجود نبود ولی که بشر یاد گرفت که برای بقا نیاز به این مهم وجود دارد بنابراین به مرور و در طول زندگی مشترک زن و شوهر معمولا توانستند خود را بر اساس معیار های طرف مقابل تطبیق بدهند. البته در عصر و زمانی جدید به گمان من این مهم دیگر امکان پذیر نیست و بهتر است که این امر قبل از ازدواج و به طریق انتخاب همسر آگاهانه صورت بگیرد و بیشتر مسئله قبل از ازدواج حل گردد زیرا شرایط موجود در جامعه های مدرن امکان این مطابقت سازی را از زوجین ستانده است.
اما چگونه در انتخاب همسر می توانیم به بهترین نحو عمل کرده و شرایط تطبیقی را در مورد معیارها و ملاک های دوطرف به جا بیاوریم؟
این خود سوالی است که پاسخگوی آن بیشتر از نیاز به نظریه پردازی در طلب ابزار سازی می باشد یعنی به نحوی باید از ابزار های بشری در خدمت انتخاب همسر استفاده گردد تا بتوان در یک جامعه آماری بزرگ در زمینه همسریابی به انتخاب صحیح دست یافت.
سایت های همسریابی قسمتی از این اندیشه می تواند باشد به نحوی که با در اختیار گرفتن یک جامعه آماری بالا به دلیل گسترده بودن فضای مجازی و جستجوی آسان در آن به تصمیم مناسب رسیدن را سخت و آسان می کند.
اما در این میان تنها استفاده از سایت همسریابی نمی‌تواند ممنوع بوده و بدون اشکال مراحل بالا را طی نمود بلکه باید به این امر فکر کرد که در هر زمینه ای می تواند نقطه ضعف ها و جاهایی برای سوء استفاده وجود داشته باشد.
سوء استفاده هایی که می تواند به بهانه ازدواج منجر به بسیاری از مسائل غیر اخلاقی گردد که باید به نحوی تدابیری اندیشیده تا از این مقولات در حضر بود.
آنگونه که در تحقیقات خویش بدان دست یافته ایم بسیاری از افراد در استفاده از یک ابزار در وهله اول استفاده درست از آن را آموزش می بینند و بدان عمل می کنند ولی که بر اساس شرایط موجود می توان استفاده های نامناسب از یک ابزار نیز رسید که همه کاربران هیچ‌گاه این کار را انجام نمی‌دهند ولیکن وجود دارند کسانی که نگاه غیر اخلاقی خویش را در سوء استفاده از چنین سایت ها و امکاناتی به کار می گیرند،
پس در وهله اول باید آگاه سازی مناسب کاربران نسبت به سوء استفاده هایی که می توانند از این طریق از آنها انجام بگیرد اقدام نمود و در نوبت بعدی ابزار های محافظتی و نظارتی را تقویت نمود و در نوبت آخر پیگیری های درستی نسبت به جرم های انجام گرفته و مجازات خاطیان انجام داد،در این صورت شاید سایت همسریابی چه برای ازدواج های دائم و چه برای ازدواج های موقت از محلی برای بی اخلاقی ها تبدیل به جایی مناسب برای امکان ازدواج انتخاب همسر باشد. شیدایی سایت همسریابی

با اینکه به کار گرفتن اینترنت و فضای مجازی امکانات زیادی را به وجود آورده تا قسمت اعظمی از فعالیتهای انسانی با هزینه کم و سرعت زیاد صورت گیرد اما همین فناوری با آسان کردن زمینه و نحوه ارتکاب جرایم و افزایش دادن خسارت معنوی و مادی ناشی از جرم و به وجود آمدن جرایم تازه و به وجود آمدن شیوه های مجرمانه نوین،فرصت‌های زیادی را برای بزهکاران فراهم نموده است.
یکی از عرصه های ورود به فضای مجازی خانواده است که تبعاتی را برای این نهاد مهم و بنیادی به دنبال آورده است.
همسریابی یکی از حساس ترین و پر اهمیت ترین مرحله های به وجود آمدن خانواده می باشد که در فرهنگ ایرانی و اسلامی آداب و رسوم مخصوص به خود را داراست.
ولاکن با ورود تکنولوژی های جدید و فضای مجازی در این شاخه،موضوع انتخاب همسر دستخوش تغییراتی اساسی گردیده است از آنجا که شناخت افراد در اینترنت نسبت به هم دیگر چهره به چهره نمی باشد تعداد بسیاری از کاربران فضای مجازی در صدد فریفتن یکدیگر برمی آیند و با ارایه اطلاعات نادرست امر مهم ازدواج را مختل میکنند.
که این روند نه تنها منجر به ازدواج نمی گردد بلکه به موضوعی سرگرم کننده مبدل می‌گردد که با بی توجهی به آن مشکلات فراوانی را در پی خواهد داشت.
کارشناسان امر بر این باورند که در یک ازدواج موفق شناخت و تحقیق در مورد شخصیت زوجین پیش از وابستگی های احساسی باید صورت بپذیرد اما این موضوع در ازدواج‌ هایی که از طریق سایت همسریابی و سایت ازدواج شکل می گیرد نتیجه معکوس به دنبال داشته است به این معنی که زوجین در این ازدواج ها با نشان دادن یک هویت نام برد به نحوی ایده‌آل در اول شخص مورد نظر را به خویش علاقمند می کنند و اعتماد طرف مقابل را جذب می نمایند در نتیجه زمانی که شخص در چنین ارتباط هایی تصمیم به تشکیل خانواده می گیرد در صورتی که حتی هویت واقعی و ویژگی های شخصیتی اصلی شخص مقابل بر او آشکار گردد به دلیل وابستگی های احساسی و عاطفی که در او به وجود آمده است توانایی تصمیم گیری درست و منطقی را نخواهد داشت.
عدم اعتماد یکی از شاخص ترین آسیب های می باشد که زندگی طرفین را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد به گونه ای که هر دم هریک از زوجین می توانند در این اندیشه به سر ببرند که آیا همچنان همسر آنها می تواند از طریق فضای مجازی و یا سایت همسریابی و یا هر یک از شبکه های اجتماعی با شخص دیگری در ارتباط باشد یا نه و این تهدید بزرگی برای بی اطمینانی زوجین به هم دیگر تلقی می گردد.
آشنایی در سایت های همسریابی و چت روم ها بعدها در رابطه زوجین تاثیرات به غایت عمیقی را خواهد گذاشت زیرا که این اشخاص در مرحله اول برای ایجاد ارتباط با همدیگر ناگزیر هستند در برخی از موارد خود را بسیار بالاتر و ایده آل تر از حد متعارف خویش معرفی نمایند اما این مسئله چندان طول نخواهد کشید.
اشخاصی به این سایت ها وارد می گردند که بنا بر دلایلی توان همسریابی و ازدواج از طریق فضای واقعی را ندارند.
چنانچه ازدواج از طریق این سایت‌ها صورت بگیرد پس از مدتی به جدایی و یا طلاق عاطفی خواهد انجامید حتی اگر این ازدواج ها دوام داشته باشد علت اینکه زوجین بنابر مشکلاتی ناگزیر به ادامه زندگی مشترک می باشند نشانه موفقیت این افراد در ازدواج نمی باشد.
بیشتر افرادی که از طریق همسریابی اینترنتی برای انتخاب همسر خویش استفاده می نمایند دختران می باشند و این در حالی است که پسران بیشتر با نگاه سرگرمی وارد چنین فضاهایی می گردند،پس نمی‌توان توقع این الگو را داشت که در جامعه مهدی اسلامی و ایرانی ما بتوان چنین شیوه ای از همسریابی را صحیح و درست تلقی نمود.
باید خاطر نشان نمود که اغلب تعاملات جوانان در اینترنت به شبکه های اجتماعی انتزاعی و دور از واقعیتهای جامعه و زندگی می باشد و همین موضوع بستری برای افزایش مشکلات و آسیب های استفاده از همسریابی بهترین فضای مجازی را در جامعه ما به وجود آورده است. به علت اینکه در شرایط واقعی امکان رابطه میان دختران و پسران وجود ندارد (به طور عرفی) برخی از آنها با ساده انگاری به این شبکه های اجتماعی و سایت ها می آیند تا به گمان خود همسر خویش را پیدا کنند در صورتی که روابط در چنین فضاهایی اغلب به ازدواج منجر نمی شود و به همان روابط موقت و کوتاه مدت ختم می گردد. رابطه هایی که توانایی آسیب زدن به این افراد را به همراه خود دارد.
نبود آموزش به عنوان مهمترین و اساسی ترین چالش امروز در مورد ازدواج این امکان را به وجود آورده که شیوه‌های انتخاب همسر در کشور تحت تأثیر برخی انگیزه های نادرست و انحرافی قرار بگیرد و ماهیت دوگانه ای پیدا نماید.
این ماهیت دوگانه در سایت همسریابی میتواند اثرات انحرافی فراوانی داشته باشند که پیامدهای آسیب زا را متوجه روان افراد در آستانه ازدواج این کشور خواهد نمود.

ازدواج و همسریابی مقوله بسیار مهمی از زندگی هر فردی میباشد که اساساً بسته به نحوه انتخاب چنین امر مهمی می‌توان نسبت بسیار مهمی از سعادتمندی زندگی را منوط به این امر دانست.
یک انتخاب درست می‌تواند خوشبختی فرد را تضمین نموده و در مورد سعادتمندی این شخص نظر اساسی را ارائه نمود.
نحوه تصمیم‌گیری در چنین امر بسیار مهمی همیشه در نظر مردم جای سوال بوده است همیشه مردم از خود پرسیده اند چگونه است که بعضی از ازدواج ها با تمام علاقه ای که صورت می‌گیرد به سادگی فرو می پاشد و منجر به طلاق می گردد ولیکن عده دیگری از ازدواج‌ها پایداری خود را به همراه عشق حفظ میکند.
پرسش دیگر آن است که چگونه است که در جهان جدید نحوه همسریابی با جهان گذشته تفاوت اساسی نموده است و ملاک‌ها و معیارهای فردی هر شخص بسته به عصر جدید امکان تفاوت دارد در حالی که در جهان گذشته می‌شد ملاک‌ها و معیارهای تقریباً واحدی را در مورد ازدواج در نظر گرفت؟
در این میان عصر ارتباطات فرا رسیده است است و فضای مجازی و اینترنت نقش اساسی در زندگی انسان عصر مدرن ایفا می کند پاسخ به این پرسش که آیا امکان استفاده از فضای مجازی برای ازدواج و همسریابی امکان‌پذیر است نیز ذهن افراد را درگیر خود نموده است.
عده‌ای همچین امری را صحیح نمی دانند تداوم یک ازدواج از طریق فضای مجازی و سایت همسریابی صورت می‌گیرد را سهل و آسان نمی دانند،البته دوام و بقا و تداوم یک عشق در ازدواج هیچگاه سخت و آسان نبوده است ولیکن امروزه بیشتر افراد فکر میکنند که ازدواج از طریق همسریابی بیشتر مصداق چنین امری است،و این موجب گردیده است که مخالفت‌های آشکار و پنهان خویش را با این امر نشان دهند.
اما باید همیشه تکیه ما به نگاه علمی و آمار و احتمالات خاص باشد بدون نشانه و بدون استفاده از تجربه و آزمایش به سادگی نظریه پردازی کردن کار نابجا است.
باید تحقیق شود که چند درصد ازدواج ها که از طریق فضای مجازی و سایت همسریابی صورت گرفته است منجر به جدایی و طلاق شده است و چند درصد ازدواج هایی که به سبک آشنایی سنتی و یا حتی دوستی های خیابانی صورت گرفته است شامل چنین امری است. بعد از اینکه این پرسش ها پاسخ داده شد شاید بتوان قضاوت مناسبی در مورد این امر نمود تحقیق های میدانی که از طریق برخی از کارشناسان در مورد نظر ما صورت گرفته است گویای این امر است که نسبت ازدواج هایی که به طلاق انجامیده است در مورد هر کدام از شیوه های همسریابی چندان تفاوت فاحشی با هم ندارند.
این گمانه ناصری که آشنایی های فضای مجازی در امر ازدواج به سادگی منجر به طلاق خواهد شد گمان نابه‌جا است البته شایان ذکر است که میزان بازدهی یک سایت همسریابی نسبت به تقاضا کنندگان ازدواج در آن کم است خود به علت نگاه منفی جامعه نسبت به ازدواج از طریق سایت همسریابی می باشد نگاه مثبتی در جامعه حاکم بود میشد بازدهی سایت همسریابی را افزایش داد و رفته رفته به نهادینه شدن انتخاب همسر از طریق فضای مجازی امیدوار بود.
اما آسیب‌های متعدد بر آشنایی ها در فضای مجازی بسیار زیاد است علت آن هم به این امر باز می‌گردد که نظارت صحیح از طریق دولت در سایت‌های همسریابی اعمال نمی گردد دولت نمی‌کند که از کنار این امر به سادگی بگذرد د و گرنه اگر در سایت‌های همسریابی احراز هویت صحیح از طریق نهادهای قانونی صورت می‌گرفت هیچ فردی به خود اجازه نمی داد که در این سایت ها به فریب و کلاهبرداری بپردازد.
راهکاری که میشود برای دور ماندن از آسیب های فضای مجازی و سایت های همسریابیارائه داد این است که سایت‌های همسریابی حتماً با مجوز سازمان وزارت ورزش و جوانان و سازمان ثبت احوال به علت احراز هویت ثبت نام کنندگان در سایت همسریابی،به فعالیت بپردازند ونیز پلیس محترم در برخورد با قانون شکنان در فضای مجازی و البته کلاهبرداران قاطعانه برخورد کرده و اجازه هیچ گونه سوءاستفاده را به افراد خاطی ندهد

اینترنت به نحو چشمگیری زندگی ما را تحت الشعاع خود قرار داده است، این فناوری جدید امکانات بسیاری را در اختیار کاربران می گذارد؛ به طوریکه امروزه یکی از شیوه‌های مدرن انتخاب همسر، آشنایی از طریق فضای مجازی است.
در گذشته تعامل میان افراد در فضای مجازی رسمی تر به نظر می رسید، اما با گسترش امکانات اینترنت مانند شبکه های اجتماعی امکان صمیمی شدن افراد با هم و دلبستگی شان به یکدیگر و حتی تصمیم برای ازدواج بیشتر شده است؛ در واقع آشنایی ها در فضای مجازی و تصمیم جدی برای ازدواج یا ختم شدن به ازدواج، تا حدودی برای برخی از کاربران، جایگزین واسطه گری های سنتی در ازدواج شده است؛ واسطه هایی که در دنیای سنت افراد را به هم معرفی می کردند تا با هم آشنا شوند و میزان تفاهم یا عدم تفاهم شان را با یکدیگر بسنجند.
با یک جست و جوی ساده در اینترنت می‌توان ده ‌ها سایت درباره ازدواج اینترنتی، دوست‌یابی اینترنتی و سایت‌های همسریابی پیدا کرد و تعداد اعضای سایت‌ها و مراجعان نشان دهنده آن است که این شیوه همسرگزینی بین جوانان از جذابیت برخوردار است. برای جوانانی که کار با رایانه و اینترنت یکی از فعالیت‌های روزانه آن‌هاست، سرزدن به این سایت‌ها هم فریبنده و هم سرگرم کننده است؛ زیرا از این طریق می‌توانند اطلاعاتی درباره فعالیت این قبیل سایت‌ها، افرادی که در آن مشارکت دارند و این شیوه جدید دوست‌یابی پیدا کنند.
همانطور که مشخص است، ازدواج پدیده ‌ای است که نیاز به آشنایی دارد؛ در جوامع سنتی آشنایی افراد بر حسب قاعده خطا و آزمایش انجام می‌شد. با گسترش ارتباطات، واسطه ها حذف شدند و جوانان فرصت بیشتری برای آشنایی با جنس مخالف و هم سن و سال خود پیدا کرده اند؛ از طرفی با پیشرفت فناوری، همه ابعاد زندگی تحت تاثیر قرار گرفته و امکان آشنایی از راه دورِ افراد با یک دیگر فراهم شده است.
آشنایی مجازی از همان زمانی که یاهو مسنجر و شبکه 360 میان جوانان رواج یافت، شکل گرفت. پس از گذشت چند سال، کم‌کم دور و اطرافمان زوج‌هایی را دیدیم که آشنایی ‌شان از اینترنت و چت آغاز شده بود؛ موضوعی که با توسعه شبکه‌های مجازی و وبلاگ‌نویسی به اوج خود رسید و البته هر چقدر بیشتر رواج یافت، آسیب‌های آن نیز بیشتر پدیدار گشت. آشنایی اینترنتی نه تنها دارای کمترین امکان اعتماد و شناخت برای طرفین بوده و هست، بلکه در بسیاری از مواقع خصوصاً برای دختران دردسرساز نیز می‌شود.
در کشاکش دوستی‌های اینترنتی که برخی به ازدواج ختم می‌شد و برخی در حد آشنایی می‌ماند، سایت‌های همسریابی شکل گرفتند که از همان ابتدا دارای مخالفان و موافقانی برای خود بودند. این سایت‌ها که نقش واسطه‌گری سنتی را در دنیای مدرن بازی می‌کنند، دارای انواع متنوعی با رویکردهای مذهبی و غیرمذهبی و زمینه‌های فعالیت متفاوتی هستند.
در عین حال که بسیاری اساس این نوع آشنایی را غیرقابل اعتماد دانسته و آن را با فرهنگ ایرانی و محدودیت‌های دختران برای پیش قدم شدن در امر ازدواج در تضاد می‌دانند، موافقانی هم دارد که آن را به مثابه راهی برای برون‌رفت از معضل کاهش نرخ ازدواج و قدمی ‌رو به جلو برای افزایش راه‌های همسرگزینی در نظر می‌گیرند.
عدم تشکیل خانواده به شکل صحیح آن و در قالب ازدواج دائم، منجر به ایجاد و شکل گیری پدیده‌های جدیدی همانند «ازدواج سفید» و «گسترش ازدواج موقت در ایران» به جای ازدواج دائمی شده است. می‌توان راه‌اندازی سایت‌های همسریابی، سهولت برقراری روابط اجتماعی در شبکه‌های مجازی و سخت‌تر شدن شرایط ازدواج دائم، را سه عامل گسترش این پدیده‎ها قلمداد کرد.
در ازدواج سفید؛ زندگی طرفینِ رابطه در یک خانه بدون ثبت ازدواج در شناسنامه و به صورت توافقی است که مقام‌های جمهوری اسلامی در مورد گسترش آن بار‌ها ابراز نگرانی کرده‌اند. تمایل جوانان برای زندگی مستقل و جدا از خانواده و امکان تهیه «خانه‌های مجردی» در شهر‌های بزرگ ایران از مهم‌ترین عوامل شکل‌گیری این پدیده در ایران عنوان شده است
بیشتر سایت‌های همسریابی با عضویت و ثبت نام اعضا فعالیت می‌کنند، به گونه ای که افراد مشخصات خود و مشخصات مورد انتظار از همسر آینده شان به همراه عکس خود را در اختیار کاربران دیگر قرار می‌دهند؛ بنابراین در این شرایط اطمینانی از صداقت و راستگویی افراد نیست و دروغگویی در مورد شرایط و موقعیت به وفور یافت می‌شود. دختران و پسرانی که عضو این سایت‌ها هستند اذعان دارند که نمی‌توان از ارتباط مجازی، میزان صداقت طرف مقابل را بفهمند و این مسئله را یکی از بزرگ ترین معضلات این نوع ارتباط می‌دانند. گاه عدم صداقت در میزان تحصیلات و شغل و دارایی‌های فرد است و گاه فراتر از آن مردان متاهلی هستند که خود را مجرد معرفی می‌کنند.
علاوه براین موضوع، در این ‌سایت‌ها دختران نیز می‌توانند پیشنهاد دهنده باشند و در بعضی از سایت‌ها در جریان قرار گرفتن خانواده از شروط لازم و اساسی است. مخصوصا اینکه به دلیل عرف جامعه، دخترانی که از ارتباط رو در رو و کلامی با جنس مخالف اجتناب می کنند، می‌توانند در فضای مجازی گفتگوی راحت تر را با طرف مقابل داشته باشند و روی این نوع از آشنایی ها حساب باز می کنند.
در حال حاضر بیش از 30 درصد جوانان در اینترنت، سایت‌های همسریابی را جستجو کرده و بسیاری در وهله اول با هدف همسرگزینی وارد این سایت‌ها می شوند، آمار دقیقی از میزان ازدواج مجازی وجود ندارد. حتی افرادی که از طریق فضای مجازی با هم آشنا می شوند، مایل نیستند بگویند از این طریق با هم آشنا شده و ازدواج کرده اند؛ لذا آمارها فیلتر می شود و شناخت صحیح و کاملی از این امر وجود ندارد.
وضعیت مطلوب با وضعیت در حال حاضر سایت‌های همسریابی اینترنتی فاصله معنا داری دارد؛ لذا باید طرح مناسبی برای آن تنظیم و ارائه نمود. در سایت‌های همسریابی باید مواردی رعایت شود ازجمله؛ محوریت مشاور، مطمئن شدن از جوان،‌ صلاحیت زوج و زوجه، تا بتوان اقدام به راهنمایی دختران و پسران جوان نمود و همچنین در بررسی‌ها حتماً بایستی خانواده‌ها در جلسه آشنایی حضور داشته باشند.
اما با نگاهی به سایت‌های همسریابی اینترنتی مشاهده می‌شود که بسیاری از موارد فوق رعایت نمی‌شود و آسیب‌های جدی‌ای را به همراه دارند.
طبق آیین‌نامه ماده 43 در پورتال وزارت ورزش و جوانانسایت‌های همسریابی سازماندهی شده‌اند؛ شرایط اخذ مجوز برای سایت‌های همسریابی اینترنتی شامل این موارد است؛ افرادی که متخصص روانشناسی هستند، حداقل سی و پنج سال سن دارند، متأهلند و پروانه سازمان نظام روانشناسی نیز دارند می‌توانند برای این امر اقدام نمایند.
در شرایطی که سایت‌های همسرگزینی با نام‌های مختلف فعالیت می‌کنند، معاون ساماندهی امورجوانان وزارت ورزش و جوانان اعلام کرده است که «هیچ سایتی از وزارت ورزش و جوانان مجوز فعالیت دریافت نکرده است و هیچ‌کدام مورد تأیید نیست؛ در این میان مؤسسه «تبیان» از مسئولان وقت به‌صورت شفاهی موافقت گرفته‌اند که کار را شروع کنند» و در حال حاضر فعال هستند.
یکی از ماموریت‌های وزرات ورزش و جوانان، تمرکز بر امر ازدواج جوانان است، به همین دلیل یکی از راه‌های برون رفت از این معضل ایجاد سایت‌های همسریابی است که مبتنی بر یافته های علمی در حوزه‌های اجتماعی و روانشناسی باشند، که تحت مجوز و زیرنظر وزارت ورزش و جوانان فعالیت کنند.


منبع : شیعه نیوز